ویژگی های ژئوشیمیایی و سنگ شناسی مجموعه آذرین نخیلاب، شمال باختر زاهدان

نویسندگان

نجمه هدایتی

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران محمد بومری

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران حبیب بیابانگرد

گروه زمین شناسی، دانشکده علوم، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

چکیده

مجموعه آذرین نخیلاب در 145 کیلومتری شمال باختر زاهدان، و از دیدگاه زمین شناسی در مرز پهنه درزه سیستان و بلوک لوت واقع شده است. در این منطقه واحدهای سنگی از کرتاسه تا کواترنری برونزد داشته، بیشتر شامل سنگ های رسوبی و آذرین هستند. سنگ های آذرین نخیلاب به صورت بیرونی و درونی تشکیل شده اند. سنگ های آذرین بیرونی به شکل گدازه و آذرآواری بوده، شامل بازالت، آندزی بازالت، آندزیت و ریولیت هستند و سنگ های آذرین درونی به شکل استوک و دایک بوده، شامل گابرو، دیوریت و گرانودیوریت هستند. بافت این سنگ ها پورفیری و گرانولار است. کانی های اصلی این سنگ ها پلاژیوکلاز، پیروکسن، هورنبلند، بیوتیت و کوارتز و کانی های فرعی آنها آپاتیت، اسفن و مگنتیت هستند. در بخش مرکزی سنگ های نفوذی که بر اثر فرآیندهای درون زاد و برون زاد دگرسان شدند، همراه با کانی زایی مس هستند. بررسی های ژئوشیمیایی در سنگ های آذرین دگرسان نشده نخیلاب نشان می دهد که آن ها جزو سری ماگمایی کالک آلکالن با ماهیت متاآلومینوس هستند. الگوی تغییرات عناصر خاکی نادر و کمیاب که به ترتیب نسبت به ترکیب مورب و کندریت به هنجار شده اند، نشان می دهد که مقادیر lree و lile به ترتیب از مقادیر hree و hese بسیار بیشتر است. مقادیر بالاتر lree و lile به ترتیب در مقایسه با مقادیر hree و hese، وجود آنومالی منفی در عناصر zr، ti و p و آنومالی مثبت در عناصر k، rb و sr بیانگر تشکیل سنگ های مورد مطالعه در محیطی مربوط به حاشیه فعال قاره ای است. به نظر می رسد این سنگ ها بر اثر فرایند هضم و تبلور تفریقی (afc)، از یک ماگمای بازالتی که محصول ذوب بخشی یک پوسته اقیانوسی فرورونده و گوشته روی آن بوده تشکیل شده اند.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

ویژگی‌های ژئوشیمیایی و سنگ‌شناسی مجموعه آذرین نخیلاب، شمال‌باختر زاهدان

مجموعه آذرین نخیلاب در 145 کیلومتری شمال‌باختر زاهدان، و از دیدگاه زمین‌شناسی در مرز پهنه درزه سیستان و بلوک لوت واقع شده است. در این منطقه واحدهای سنگی از کرتاسه تا کواترنری برونزد داشته، بیشتر شامل سنگ‌های رسوبی و آذرین هستند. سنگ‌های آذرین نخیلاب به‌صورت بیرونی و درونی تشکیل شده‌اند. سنگ‌های آذرین بیرونی به ‌شکل گدازه و آذرآواری بوده، شامل بازالت، آندزی‌بازالت، آندزیت و ریولیت هستند و سنگ‌ها...

متن کامل

ویژگی های ژئوشیمیایی و پتروژنز سنگ های آذرین خروجی کوله سنگی- ملک سیاه کوه، شمال زاهدان، شرق ایران

سنگ های آذرین خروجی مجموعه آذرین کوله سنگی- ملک‌‌‌ سیاه‌کوه شامل بازالت آلکالن، بازالت، آندزیت بازالتی، آندزیت، داسیت و تراکیت هستند. در نمودار K2O در برابر SiO2، نمونه‌های بازالتی در محدوده شوشونیتی و سایر نمونه‌ها در محدوده کالک آلکالن پتاسیم متوسط قرار می‌گیرند. همچنین، متوسط نسبت های La/Yb، Rb/Zr و Cs/Hf در بازالت‌های آلکالن و ساب آلکالن به ترتیب 7، 47 و 63 برابر N-MORB است. غنی شدگی قابل ت...

متن کامل

ویژگی ژئوشیمیایی سنگ های آذرین مرتبط با کانسارطلای اپی ترمال لوبین – زرده ، شمال غرب ایران

چکیده: منطقه مورد مطالعه در زون البرز غربی-آذربایجان و 45 کیلومتری شمال شرق زنجان واقع است. سنگ های کوارتزمونزونیت و توف برش داسیتی میزبان اصلی کانسار لوبین –زرده میباشد. این سنگها با سرشت بیشتر کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی، از نوع I ، متاآلومینوس و متعلق به سری منیزیمی از نوع کردیلرایی میباشد. سنگهای توده نفوذی غنی از عناصر LILE وLREE وتهی از عناصر HFSE،HREES ، MREES و Y هستند. شکل تقعر...

متن کامل

بررسی ویژگی های ژئوشیمیایی و جایگاه تکتونوماگمایی سنگ های آتشفشانی با ترکیب حدواسط- شمال ساوه

منطقه مورد مطالعه بخشی از نوار ماگمایی آتشفشانی ارومیه – دختر است، رخنمون های اصلی این نوار ماگمایی با روند شمال غرب – جنوب شرق را واحدهای آتشفشانی ائوسن تشکیل می دهند. در نقشه زمین شناسی واحد مورد مطالعه دارای ترکیب بازالت، آندزیت بازالت، داسیت، ایگنمبریت و توف می باشد که به طور متناوب در سرتاسر پهنه ارومیه – دختر تکرار شده است و توده های نفوذی بیشتر ترکیب گرانیت – گرانودیوریت تا تونالیت دارند...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
پترولوژی

جلد ۷، شماره ۲۶، صفحات ۲۳-۴۴

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023